بررسی فراوانی هماتوم های تروماتیک متعدد مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های ۸۷-۱۳۸۵

سابقه و هدف: هماتوم داخل جمجمه متعدد ناشی از وارد شدن ضربه­ به سر پدیده­ی شایعی نیست. وجود آمار دقیق در مورد میزان وقوع آن مواجه شدن با ضایعه را ساده­تر می­کند. مطالعه­ی حاضر به منظور تعیین میزان بروز و تلاش برای یافتن نشان­گر­هایی برای تشخیص زودتر این معضل انجام شده است. مواد و روش­ها: در یک مطالعه توصیفی کلیه مصدومین ضربه­ی مغزی جرّاحی شده از مهر 1385 تا پایان شهریور 1387 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان وارد مطالعه شدند. بیماران از نظر سن، جنس، تعداد اعمال جراحی، عامل ایجاد تروما، وجود شکستگی جمجمه، معیار gcs ، و یافته­های ct اسکن قبل از هر عمل جراحی بررسی شده و سپس با شاخص­های توصیفی و تست­های آماری مجذور کای و t دانشجوئی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج : در مجموع طی دو سال، 121 عمل جراحی بر روی 96 مورد تشخیص داده شده انجام گردید، که به علت وجود هماتوم، 73 مصدوم (3/75درصد) یک بار و 23 مورد (7/24درصد) بیش از یک بار جراحی شدند. دامنه­ی سنی بیماران به ترتیب بین 6 ماه تا 83 سال و 17 تا 66 سال و متوسط آن 1/24 ± 7/40 و 9/15 ± 7/33 سال بود. نسبت مرد به زن در موارد هماتوم یک طرفه، 7/13 به 1 و در هماتوم دو طرفه، 22 به 1 بود. انواع شکستگی جمجمه در 31 مورد (43 درصد) از 73 مصدوم یک ­طرفه و 12 مورد از 23 مصدوم (52 درصد) دو طرفه دیده شد. تفاوت معنی­دار آماری از نظر سن، جنس، عامل ایجاد تروما، وجود شکستگی جمجمه، و معیار gcs مشاهده نشد ( 05/0 p> ). هماتوم دوطرفه به صورت معنی­داری در گروه هماتوم ساب دورال بیشتر از انواع ضایعات دیگر بود (004/0 p= ). نتیجه­گیری: شیوع بالای حوادث، شانس وقوع هماتوم­های دو طرفه­ی مغز را نیز افزایش داده است. در این مطالعه دست­یابی به نشان­گری برای پیش­بینی این مشکل میسر نشد، لذا توصیه می­شود موضوع مورد توجه جدی قرار گرفته و مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.